yığmaq

yığmaq
f.
1. Bir yerə toplamaq, cəm etmək. Adamları bir yerə yığmaq. İşçiləri yığıb söhbət aparmaq. – Aslan paşa car çəkdirib bütün camaatı meydana yığmışdı. «Koroğlu». // Müxtəlif şəxslərdən almaq, toplamaq. Üzvlük haqqı yığmaq. Vergi yığmaq. Məlumat yığmaq. Divar qəzeti üçün məqalə yığmaq. – Qazı cənabları məktəb açmaq üçün bir gündə əlli çuval buğda «zəkat» yığdı. C. M.. Qaraçı qavalını açıb, pul yığır. Ü. H.. Fikirləşdim ki, bəlkə adama bir az pul yığıb verək. M. Hüs.. // Qənaət edərək, dala ataraq yavaş-yavaş toplamaq, ehtiyat görmək. Ehtiyat yığmaq. Pul yığmaq.
2. Yetişmiş məhsulu, meyvəni toplamaq. Taxılı yığmaq. Pambığı yığıb qurtarmaq. Bağın məhsulunu yığmaq. // Bir şey toplamaqla, dərməklə məşğul olmaq. Çiyələk yığmaq. Başaq yığmaq. Dərman otları yığmaq. – Atası Mahmudalı kişi sədrlik eləyəndə, Şamama: – Atama kömək edirəm, – deyə həvəslə pambıq yığırdı. Ə. Ə..
3. Yığışdırmaq, götürmək. Yorğan-döşəyi yığmaq. Xalçaları yığıb naftalinləmək. – Arvad ikinci gün nahar vaxtı stolun üstündən yanları göy haşiyəli kətan örtüyü yığmaq istəmişdi. Ə. S..
4. Qalaq-qalaq, topa-topa düzmək, qoymaq. Taya yığmaq. Odunu anbara yığmaq. Kitabları şkafa yığmaq. Şeyləri bir yeşiyə yığmaq. // Ümumiyyətlə, qoymaq, düzəltmək. Gülərlə Yaşar böyük tasın içində göyərti yuyub boşqablara yığırdılar. M. İ..
5. Quraşdırmaq, ayrı-ayrı hissələrini birləşdirib tam şəklə salmaq. Mexanizmi söküb yığmaq.
6. Yavaş-yavaş, hissə-hissə toplamaq, kolleksiya düzəltmək. Marka yığmaq. Nadir şeylər yığmaq. Qədim kitablar yığmaq.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • yığma — «Yığmaq»dan f. is. ◊ Yığma qoymaq – şərikli pul qoymaq, şərik olmaq, pay qoymaq. Şamaxı cavanları yığma qoyub, məndən savay da iki dəstə çalğıçı götürüb yaylağa səyahətə getmişdilər. Ə. H.. Yığma komanda – müxtəlif komandalardan seçilib yığılan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yük — is. 1. Daşınmaq, aparılmaq üçün hər cür şey, daşınmalı olan mal və s. Yükü boşaltmaq. Heyvanın dalına yük çatmaq. – Ağ dəvə düzdə qaldı; Yükü Təbrizdə qaldı; Oğlanı dərd apardı; Dərmanı qızda qaldı. (Bayatı). Yük heyvanı – yük daşıyan heyvan. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ip — is. 1. Uzun pambıq, kətan, yun və s. liflərindən eşilib hazırlanan və əsasən bağ kimi işlədilən məmul. İplə bağlamaq. Tayları iplə sarımaq. – <Ağa:> Gördüm yeşiyin ipi qırılıb. Molla Nəbiqulu yeşiklə bərabər ağacdan uçub, düşüb Qasımın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • döyran — (Şəki, Şəmkir) toyda pul yığma ◊ Döyran yığmax (Basarkeçər, Mingəçevir, Oğuz, Şəki) – toyda pul yığmaq. – Aşıx söybətin yarsında döyran yığmağa başdadı (Basarkeçər); – Toy eliyicix’di, döyran yığıcıxdı (Oğuz). Döyran keçirməx’ (Şəmkir) – toyda… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • şüşdəməx’ — (Ağdam, Basarkeçər, Gəncə, Xanlar) xırmanda döyülmüş taxılı topa şəklində bir yerə yığmaq, toplamaq, təpə şəklində yığmaq. – Şüşdəməx’, yəni kopalamax. – Taxılı şüşdü:f qutarmışam (Basarkeçər); – Taxılı şadareynan duruluyullar, sonra şüşdüyüllər… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • tığıllamax — (Şahbuz) bir şeyi təpə şəklində bir yerə yığmaq, qalaq vurmaq, birbirinin üstə yığmaq. – Taxıl savrılıb sora yerə tığıllanır …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • başaq — is. Biçin zamanı yerə tökülən sünbül qırıntıları; sünbül. Başaq etmək (yığmaq) – yerə tökülən sünbülləri yığmaq. <Kolxozçu:> Murad dayı, kolxoza başaq edəkmi? İ. Ə.. Başaq yığan oğlan hənirtiyə başını qaldırdı. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cilov — is. Qoşqu ləvazimatının, ağızlığa (kəmə) bənd edilmiş uzun hissəsi; qayışdan (ya ipdən) ibarət olan və qoşulmuş atı idarə etməyə xidmət edən hissəsi. Atın cilovundan yapışmaq. – <Yusif Sərrac> oturub, əlindəki cilovu tikib, tamam edirdi,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”